- баробар
- [برابر]1. як хел, якранг, яксон2. ҳамто, назир; мисл, монанд; наздик3. мусовӣ, муодил, мутобиқ4. рӯ ба рӯ, муқобил5. якҷоя, ҳамроҳ6. якбора, дар як вақт, дар айни замон; баробари… а) дар як вақт бо…; б) ҳамоно, ҳамон замон; дар баробари… дар қатори…; дар баробари ин // баробари ин (ҳамин) дар айни замон; дар зимн, зимнан; баробар будан ба касе (дар сол) ҳамсинну ҳамсол будан бо касе; баробар кардан а) ҳамвазн гардонидан, ҳамсон намудан; б) ҳисоби додугирифтро яктарафа кардан; в) додан, пардохтан, адо кардан (-и қарз); баробар кардани касе бо касе дар як саф ҷой додан, дар як қатор гузоштани касе бо касе; баробар омадан мувофиқат кардан, дуруст (мувофиқ) омадан; баробар омада натавонистан ҳариф шуда натавонистан, муқобилат карда натавонистан; баробар шудан бо касе а) дар коре расида гирифтан ба касе, мусовӣ шудан, ҳамсон шудан; б) маҷ. муқобилият нишон додан ба касе; ҷангу ҷидол кардан бо касе; ба (бо) ҷон баробар азиз, гиромӣ; бо ҳама баробар будан бо ҳама як хел муносибат доштан; ҳамаро ба як чашм дидан; дар ҳама ҷо хурӯс баробар ҷеғ мезанад (мақ.) вазъият дар ҳама ҷо як хел аст; об ба лаби ҷӯ(й) баробар шудан хуб анҷом ёфтани кор, рӯ ба беҳбудӣ овардани кор
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.